Ξεκινάω ένα ταξίδι με μια βαρκούλα,
χωρίς να ξέρω που πάω και αν πρέπει να πάω εκεί.
Το τελευταίο λιμάνι μπορεί είτε να με προδόσει είτε να εκπληρώσει το όνειρο μου.
Αυτά που αφήνω πίσω τα απέκτησα με κόπο...
Σίγουρα θα κάνω πολύ καιρό να τα ξαναδώ!
Υπάρχουν τόσα σύννεφα μπροστά μου, που ο στόχος είναι πλέον σχεδόν αφανής.
Πλέον είμαι στην μέση του Ατλαντικού.
Δεν μπορώ να γυρίσω πίσω...
Θα ακολουθήσω το όνειρό μου!
Είναι η μόνη λύση!
Θα κουραστώ... Μα θα τα καταφέρω!
Τώρα ο δρόμος οδηγεί μόνο στον στόχο μου!
Μεγάλα τα εμπόδια μα η θέληση ακόμα μεγαλύτερη!
Κάνω αυτό που θέλω να κάνω γιατί αυτός είναι ο δρόμος ΜΟΥ προς την ΕΥΤΥΧΙΑ...
Αν δεν προσπαθήσω θα νιώθω άχρηστη για το υπόλοιπο της ζωής μου!
Ότι κι αν συμβεί θα ξέρω πως ακολουθώ το δικό μου ΟΝΕΙΡΟ!
Ιό ελπίζω να είσαι πάντα μαζί μου στο μεγάλο ταξίδι! Οι Χιώτες πάνε δυό-δυό!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Καλα ε μετα απ αυτο ποιος μπορει να πει οτι δεν εισαι ευαισθητη!
Μα και φυσικα θα ειμαι μαζι σου!
2 τρελες με 2 τηλεσκοπια στην κορυφη ενος βουνου!
Οσο για το ταξιδι θα σου πω κατι. Φετος καναμε ενα στα κειμενα στο σχολειο ενα ποιημα Ίθακη' λεγοταν. Αυτο που κρατησα απο αυτο το ποιημα ειναι πως σημασια στο ταξιδι δεν εχει μονο ο στοχος αλλα και ο δρομος προς αυτον. Στο δρομο θα αποκτησουμε ολες τις εμπειριες και ΄γεροί' πια θα αραξουμε στο νησι...
Απολαυσε το δρομο σου!
Δημοσίευση σχολίου